Wat is een obsessieve-compulsieve stoornis? Wat zijn de symptomen van een obsessieve-compulsieve stoornis?

Als je gedrag ontwikkelt tegen repetitieve gedachten en je in dit gedrag schuilt als een beschermend schild, kan een obsessief-compulsieve stoornis de meest voorkomende psychische aandoening zijn. We hebben alles onderzocht wat u zich afvraagt ​​over deze ziekte die het sociale leven van de persoon negatief beïnvloedt. Dus wat is een obsessieve-compulsieve stoornis en wat zijn de symptomen ervan? Hoe obsessieve-compulsieve stoornis wordt gezien

Obsessief-compulsieve stoornis, die wordt gezien als de belangrijkste basis van psychische gezondheidsproblemen, werd door wetenschappers gezien als een van de soorten angststoornissen in het verleden. Later werd echter vastgesteld dat obsessief-compulsief gedrag een fundamenteel gezondheidsprobleem is dat verschillende ziekten kan veroorzaken. Obsessief verwijst naar mensen die constant dezelfde gedachte herhalen en erdoor geobsedeerd zijn. Tegelijkertijd wordt iemand die enig soort gedrag ontwikkelt om van deze gedachten af ​​te komen, dwangmatig genoemd. Met andere woorden, bij dit type ziekte heeft de persoon zowel intellectuele als gedragsstoornissen. Als mensen hun gevoelens van angst, onrust en ongerustheid voortdurend herhalen, worden ze obsessief. Deze gedachten en gedragingen, die lijken op levensroutines, komen ook vaak voor in sociale situaties. Deze toestand wordt ernstiger omdat patiënten vaak niet erkennen dat ze gezondheidsproblemen hebben. Als het in de toekomst niet wordt behandeld, nodigt het verschillende ziekten uit. De patiënt, die verschillende gedragingen probeert te vertonen om de stress en de pessimistische stemming te verminderen, dwingt zichzelf.

OORZAKEN VAN OBSESSIEVE-COMPULSIEVE STOORNIS:

Zoals bij alle psychische aandoeningen, is het niet precies bekend waarom obsessief-compulsief gedrag optreedt. Sommige negatieve complicaties die zich in het zenuwstelsel ontwikkelen als gevolg van vitaminegebrek, kunnen echter tot dergelijke ziekten leiden. Afgenomen neuronen in het zenuwstelsel kunnen geen signalen naar de noodzakelijke delen van het lichaam sturen, wat de werking van de hersenen negatief beïnvloedt. Daarnaast zijn omgevingsfactoren zoals onderdrukte emoties, plotseling overlijden of scheiding van een dierbare, sociaal Frequente veranderingen in de omgeving, ernstige trauma's die in de kinderjaren zijn opgelopen, zorgen ervoor dat deze ziekte opduikt. kan zijn.

WAT ZIJN DE SYMPTOMEN VAN EEN OBSESSIEVE-COMPULSIEVE STOORNIS?

Symptomen kunnen van persoon tot persoon verschillen. Als de symptomen echter in het algemeen worden genoemd, hebben mensen zowel een obsessie als een zelfingenomen stemming. Controleren is hun meest onderscheidende kenmerk. Ze herhalen het gedrag dat ze doen om te ontspannen. Meestal in een emotionele bui. Ook al wil hij het niet, hij vecht met negatieve gedachten. Hij probeert deze oorlog in elke richting te keren, maar tussen deze oorlog door lijdt hij een zware emotionele inzinking. Naast zijn onzekere en overdreven achterdochtige houding, is hij ofwel te asociaal ofwel te sociaal. Deze emotionele toestand, die veel in de jeugd wordt gezien, kan op volwassen leeftijd terugkeren als deze niet op tijd wordt behandeld. Bovendien is de ziekte vergeleken met mannen vrouwEr zijn meer in de s. Over het algemeen zijn de symptomen;

Denk niet dat zijn omgeving altijd vuil is

Vrees dat er iets ergs met je zal gebeuren

- Een extreme obsessie hebben met schoonmaken

- Vermijd het aanraken van plaatsen of dingen die mensen aanraken, maar houd er ook niet van om mensen aan te raken

Dingen tellen waar hij loopt of zit

- Doorlopende bediening van deuren en ramen

Herhaal de wens om te douchen of handen en voeten te wassen 

- Verschillende emoties voelen, zoals huilen, schreeuwen of geïrriteerd zijn, met buitensporige emoties op rommelige plaatsen.

WAT IS DE DIAGNOSE EN DE BEHANDELING VAN OBSESSIEVE-COMPULSIEVE STOORNIS?

Zelfs als het een van de meest onderzochte ziekten is, is er geen definitieve test ontwikkeld. Er zijn methoden ontwikkeld door de gespecialiseerde arts op basis van wat de patiënt heeft verteld. Gedragstherapie na de diagnose, die optreedt wanneer de patiënt zijn eigen verschillen ontdekt, wordt aanbevolen. Om overdreven en obsessieve gedachten te verminderen, wordt ervoor gezorgd dat de persoon zijn / haar moeilijkheden onder ogen ziet. Bovendien wordt medicamenteuze therapie toegepast om het zenuwstelsel gemakkelijker te laten werken door het niveau van het serotoninehormoon in de hersenen te verhogen.