Faruk Beşer: Heeft Allah de fards en de sunnats als profeten gesteld?

Faruk Beşer, een van de columnisten van Yeni Şafak.com, schreef vandaag in zijn artikel: beantwoordde de vraag.

Er is zo'n mening in het publiek; Fards zijn wat Allah (swt) van ons wil, terwijl sunnats zijn wat de Boodschapper van Allah (sa) zei te doen. Met andere woorden, Allah heeft de fards van aanbidding bepaald. De Boodschapper van Allah (vzmh) voegde spontaan wat toevoegingen toe aan de fards en zei dat het beter zou zijn als je ook het volgende deed, en omdat hij ze opdroeg, werden ze sunnah genoemd. Allah beval ons bijvoorbeeld om het middaggebed vier rak'ahs uit te voeren, en de Boodschapper van Allah voegde vier rak'ahs toe vóór deze vier rak'ahs en twee rak'ahs na het middaggebed, waardoor het middaggebed tien rak werd. 'ah. Natuurlijk is dit begrip niet correct. Als het op deze manier zou worden begrepen, zou religie twee bronnen hebben gehad, Allah en de Profeet. Religie, met al zijn graden in zijn bevelen en verboden, is echter de orde die door Allah is ingesteld.

Kortom, de enige eigenaar van religie is Allah, en Hij heeft zijn religie in elk aspect bepaald. De Profeet (vzmh) is slechts een functionaris die de bevelen van Allah vervult.

Wat God ook beval, hij deed het. "Shari" betekent wetgever, en in de ware zin is Shari' alleen God. We zien echter dat de Boodschapper van Allah, in de zin van het aankondigen en uitleggen van de sharia, in fiqh-boeken ook Shari wordt genoemd. Dit is een kwestie van procedurele techniek als een begrip van de wet, en dit gebruik is geen waarheid maar een metafoor. Het vertelt ook de noodzaak om te gehoorzamen aan wat de Profeet zei. Omdat hij de ambtenaar van de Shari in de werkelijke zin is, worden de bevelen van de officier beschouwd als de bevelen van de chef. De Profeet wordt in dit aspect en figuurlijk ook shar'i genoemd.

Laten we ons nu nog eens herinneren wat 'Soennah' betekent als een term/concept. Sunnah betekent letterlijk praktijk, stijl, methode, methode. In die zin heeft Allah ook een sunnah. Sunnetullah, dat wil zeggen, zijn wet, zijn methode in zijn karakter, zijn stijl. "Gods sunnah verandert niet". Dat wil zeggen, Hij handelt niet willekeurig, zelfs als de dienaren niet volledig weten wat Hij zal doen, kunnen ze de Soennah begrijpen voor zover ze het begrijpen. Dit betekent dat wat we niet begrijpen oorzaken en wetten heeft. In die zin kunnen bestuurders ook een sunnah/oefenstijl hebben. Onze Profeet (saas) verwijst bijvoorbeeld naar de praktijken van rechtshandige kaliefen als hun Sunnah.

• ten tweede Kortom, wanneer de Soennah wordt genoemd als de bron van religieuze kennis, de openbaring, dat wil zeggen de Koran. Alle woorden, daden en goedkeuringen van de Boodschapper van Allah als een tweede bron van informatie, wederom metaforisch. begrijpelijk. In de zin van de informatiebron worden de koran en de soennah genoemd. Dat wil zeggen, we krijgen religieuze kennis ofwel rechtstreeks van de Koran of van wat de Boodschapper van Allah ons op de een of andere manier van Allah heeft overgebracht. De bron van beide is God. Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat het bewijs van deze fard bestaat in de koran of in de soennah. Dat wil zeggen, fard kan ook worden vastgesteld door de Sunnah.
• Als de derde;Bovenaan de volgorde/hiërarchie van bestellingen staan ​​de verplichte, namelijk de fards. Dan zijn er sunnahs, die goed zijn om vrijblijvend te doen, en als subfase hiervan zijn er mustahabs. Bijvoorbeeld, de eerste vier rak'ahs van de middag zijn sunnah, de volgende vier rak'ahs zijn fard en de laatste twee rak'ahs zijn sunnah. Het is mustahab om deze laatste twee rak'ahs in vier te voltooien.

Sommige bevelen van zowel de Koran als de Sunnah zijn fard, sommige zijn sunnah en sommige zijn mustahab. bijvoorbeeld “Ga naar de moskeeën met je versieringen/mooie kleding” bevel staat in de koran en het is sunnah of mustahab om deze volgorde te volgen. “Heb goede gedachten over Allah” bevel is het woord van de Boodschapper van Allah, maar het is verplicht om het te volgen.

Laten we het hebben over de geschiedenis van het gebed: In het begin waren er slechts twee rak'ahs van gebed, die 's ochtends en' s avonds moesten worden uitgevoerd. Toen werd er het nachtgebed aan toegevoegd. Daarna werden de eerste vijftig gebeden verplicht gesteld in Miraj, en daarna werd het teruggebracht tot vijf. Deze vijf keer waren eerder twee rak'ahs. Ten slotte werden de fards verhoogd tot vier rak'ahs in Medina, maar ze bleven als twee rak'ahs in de expeditie en verschillende sunnahs werden samen met de fards besteld. Wie heeft dit allemaal bepaald of bevolen? Natuurlijk Allah (swt). De Boodschapper van Allah vertelde hen alleen hun deugdzaamheid en de mate van noodzaak. Dit gebeurde met de kennis van Allah. We beschouwen sunnahs als geboden die Allah niet verplicht heeft gesteld. De Boodschapper van Allah (saas) is slechts een boodschapper en een leraar.

Deze situatie laat ook het volgende zien: Het betekent dat de Boodschapper van Allah openbaringen ontving buiten de Koran binnen de niveaus van openbaring. In feite was het verrichten van gebeden tot Masjid al-Aqsa voor het veranderen van de qibla ook een vereiste voor zo'n openbaring, is het mogelijk dat de Boodschapper van Allah dit in zijn eentje heeft bepaald?

In dat geval is de uitspraak "Laten we de sunnats verrichten zodat we de voorspraak van de Boodschapper van Allah kunnen bereiken" niet in alle opzichten waar.