Wat ze hun buurman aandeden, verbaasde degenen die het zagen! Rauwe eieren en chemische...

Het echtpaar, dat voortdurend chemicaliën en rauwe eieren morste voor de deur van hun huis in Gaziosmanpaşa, vond een oplossing door een beveiligingscamera te laten installeren. De eigenaren van de appartementen, die de camerabeelden bekeken, schrokken toen ze zagen dat het hun benedenbuurman was.

flat eigenaar ZeestierIn het begin begonnen we wat chemicaliën in onze schoenen te zien. Toen werd het ei tegen de deur gegooid. Toen er uiteindelijk uitwerpselen in de kinderwagen werden gegooid, was hij geobsedeerd door ons. Ik heb er een verborgen camera in gedaan als afschrikmiddel. Ik wil vrede. We hebben allemaal een baan. voor mij buurmandit zijn levenwerk en moest weglopen. "Hoe meer je wegkomt met de daders, hoe gewaagder ze worden, hoe agressiever ze worden", zei hij.

Het incident vond vorig jaar plaats op een locatie in Gaziosmanpaşa. Volgens de verkregen informatie heeft leraar Özkan E. Hij verliet de flat waar hij woonde met zijn vrouw, toen de benedenbuurvrouw hen stoorde. Toen het paar verhuisde, verhuisden ingenieur Deniz Kocaboğa en zijn vrouw, die in hetzelfde appartement woonden. Na een tijdje beweerde het stel dat hun benedenburen hen lastig vielen, vooral door tegen de muur van de babykamer te slaan. Het echtpaar, dat probeerde met hun buren te praten, kon het probleem niet oplossen. Na een tijdje merkte het paar dat er rauwe eieren voor hun huis werden gegooid en chemicaliën werden gemorst, en ze hadden een verborgen camera geïnstalleerd. Het stel, dat de camerabeelden bekeek, was geschokt. Het echtpaar, dat zich realiseerde dat ze twee zussen hadden en academicus Benan A., die hen geen gemoedsrust schonk, bevond zich schuldig.

Deniz Kocaboğa zei dat de benedenbuurvrouw hen stoorde en zei:

“Ik ben ongeveer 3 jaar geleden naar deze flat verhuisd. Voor deze flat woonde ik in de tegenoverliggende flat. In dit appartement waren op dat moment een paar leraren in dit appartement. Ze hadden problemen met deze benedenbuurvrouw. Toen konden ze het niet uitstaan ​​en verhuisden van hier. Op de een of andere manier kwam ik voorbij. De eerste maanden had ik geen problemen. Drie maanden nadat ik verhuisd was, werd ik constant gezocht door de beveiliging omdat ik lawaai maakte. Ik slaap om 01:00 's nachts, de beveiliging belt me ​​omdat je lawaai maakt omdat je benedenbuur een klacht heeft. Nadat dit een tijdje aanhield, heb ik de beveiliging gewaarschuwd. Bel me niet meer, want dit is niet het juiste wat je doet. De beveiliging belt me ​​niet meer.”

Kocaboğa, die zei dat zijn buurman lawaai maakte tijdens de uren dat zijn kind sliep, zei:

"Toen begon het een bewuste aanval te worden. Met dingen door de kamer kloppen en wrijven terwijl het kind slaapt. Er begonnen zich geluiden te vormen die direct op het kind waren gericht. Ik begon ze een tijdje te negeren. Toen het ondraaglijk werd, ging ik naar beneden en ging praten. Maar ze maakten er een zootje van. Als ik goed wil spreken, heb je geen recht om aan de deur te komen, welk recht heb je om hier te komen. Daarna begonnen ze na een tijdje hun aanvallen te verhogen. In het begin begonnen we wat chemicaliën in onze schoenen te zien. Toen werd het ei tegen de deur gegooid. Toen er uiteindelijk uitwerpselen in de kinderwagen werden gegooid, was hij geobsedeerd door ons. Ik heb er een verborgen camera in gedaan als afschrikmiddel. Het was niet mijn bedoeling om wraak te nemen. Het was zo dat iedereen het kon zien, zodat het ons niet meer zou storen. Desondanks gingen de aanvallen door. We hebben de beelden aan het parket gegeven. Na 1 jaar te hebben gewacht bij het parket, gaf hij een beslissing van niet-vervolging. Hoewel er veel bewijs is.”

Kocaboğa, die zijn verlangen naar vrede uitte "Ik wil vrede. We hebben allemaal een baan. Buren voor mij hadden dit meegemaakt en moesten vertrekken. Het is aan degenen die het hebben gedaan. Hoe meer ze wegkomen met de daders, hoe gewaagder ze worden, hoe agressiever ze worden. Ik wil dat hij zijn plaats in justitie vindt" gebruikte de zinnen.