Opmerking voor mezelf: moet u foto's van uw kinderen online plaatsen?

losgekoppeld

DoorJack Busch

Laatst geupdate op11 juli 2019

Ik ben altijd heel comfortabel geweest met mijn online aanwezigheid. Ik ben opgegroeid met het plaatsen van mijn diepste, meest gênante innerlijke gedachten over Xanga, mijn ergste pogingen tot death metal-nummers op MySpace en mijn persoonlijke foto's en niet-gedeclareerde major op TheFacebook.com. Maar nu ik een ouder ben, rijst de vraag: is het oké om foto's van mijn kinderen op internet te plaatsen?

Ik ben de afgelopen vijf jaar heen en weer gegaan over dit onderwerp, dus ik was blij toen een van mijn favoriete podcasts het onderwerp behandelde. Het werd behandeld in een recente aflevering van WNYC's Notitie voor mezelf (voorheen bekend als "New Tech City").

Note to Self heeft een listener-mailbag-aflevering en in deze, stelde een luisteraar de vraag:

"Ik vroeg me af of het goed van me is om gewoon blindelings foto na foto van het hele leven van mijn 3-jarige op sociale media te plaatsen. Moet ik beginnen met het verwijderen van elke foto totdat hij oud genoeg is om toestemming te geven? Of is dit gewoon hoe het is om op te groeien in een digitale wereld? "

Om de vraag van de luisteraar te beantwoorden, presenteerde de gastheer Manoush Zomorodi een behoorlijk uitstekend panel van zichzelf, haar uitvoerend producent Jen Poyant en Hillary Frank van de Langste kortste tijd roem. De drie kwamen met wisselende mate van OK aan tafel met betrekking tot het online plaatsen van foto's van kinderen.

Manoush, met een behoorlijk openbare carrière, plaatst niets. Ze onderscheidt haar publieke persona van haar persoonlijke, en die heeft ze niet echt online.

Jen, een alleenstaande moeder, publiceert veel om haar leven - en dat van haar kind - te delen met haar familie en vrienden die anders misschien geen glimp zullen opvangen van de dagelijkse praktijk van haar dochter. Ik vond haar reden leuk.

Hillary plaatst oordeelkundig, meestal alleen zijhoeken en tekeningen, niets identificeerbaar.

Manoush, Jen en Hillary schrijven hun aanpak die resulteert in een bevredigende, maar niet doorslaggevende discussie - er is geen duidelijk goed antwoord. Maar er zijn enkele zeer geldige zorgen over toestemming en hoe een kind het zou kunnen vinden om tussen de 92 procent van de kinderen in de Verenigde Staten die digitaal aanwezig zijn tegen de tijd dat ze twee worden.

Mijn persoonlijke mening:

Ik heb deze zorgen zelf gehad. Mijn privaat Facebook- en Instagram-feeds zijn vrijwel uitsluitend foto's van mijn kinderen en mijn ontbijt. Ik heb ook nooit gevraagd of het goed was, en toch weet ik zeker dat noch mijn kinderen, noch mijn ontbijt het volledig zullen begrijpen implicaties van het plaatsen van iets onuitwisbaars op het internet voor vrienden, familie en de NSA om voor een onbeperkt bedrag te lezen van tijd.

Ik vraag me af: Wat als mijn zoon 13 wordt en hij besluit dat hij alle honderden foto's die ik van hem heb gepost, vanaf zijn bestaan ​​op sociale media wil verwijderen? Zal hij dat vermogen hebben? Zal ik de mogelijkheid hebben?

Op dit moment zou ik dat willen denken. Ik kan mijn Facebook- en Instagram-accounts 'verwijderen'. Maar zoals we weten, zelfs geen foto's op Snapchat zijn even vluchtig en herroepbaar als we van plan zijn. Ik weet dat gegevens moeilijk te onderdrukken zijn.

Toch zou ik te goeder trouw willen zijn bij het online plaatsen van foto's. Ja, iemand zou Facebook of Instagram kunnen hacken en alle daar geposte foto's kunnen samenvoegen en... iets met ze kunnen doen? Het is ook waar dat iemand bij mij in kan breken en al mijn fotoalbums kan stelen. Het is ook waar dat iemand een foto van mij en mijn kinderen op hun telefoon kan maken terwijl we over straat lopen.

Er is een zekere mate van nutteloosheid als het gaat om het proberen om je imago in de wereld te beheersen. Ik zeg niet dat ik klaar ben om banneradvertenties te kopen met foto's van mijn zoon die op het toilet zit. Wat ik zeg is dat er inderdaad risico's zijn, maar de redenen om foto's te delen met je familie en vrienden, vooral degenen die honderden kilometers verderop wonen, zijn overtuigender dan de talloze manieren waarop die beelden zouden kunnen zijn aangetast.

Misschien zal mijn zoon me over 10 jaar haten omdat ik een video van hem heb gepost die in zijn pyjama danst en zingt in Taylor Swift. Maar hij kan me ook verafschuwen omdat ik op Thanksgiving een hilarisch, maar gênant verhaal over hem vertelde aan zijn uitgebreide familie.

Als hij lang genoeg bij mij en zijn moeder blijft, zal hij zeker regelmatig gekrenkt worden. Ik denk dat dat par is voor de cursus. Sociale media is hoe we ons leven nu delen en deze vreugdevolle, grappige of zinvolle momenten achterhouden met de geliefden degenen die een connectie met zijn leven willen voelen, zouden net zo belachelijk zijn als de vijfde rond het vakantiediner pleiten tafel.

"Hoe gaat het met het kind?"

"Ik zal je vertellen wanneer hij 18 jaar oud is en toestemming kan geven."

Hoe dan ook, luister naar de podcast Note to Self. Het is een goede. En laat ons vervolgens uw mening over dit probleem weten in de onderstaande opmerkingen. Ik ben geïnteresseerd!

Opmerking voor mezelf - Moet u foto's van uw kinderen online plaatsen?