Verbluffende bekentenis van Tuğba Altıntop!

Tuğba Altıntop, die in 2003 scheidde van zanger Rafet El Roman, deed opvallende uitspraken bij de live-uitzending van een programma dat ze als gast bijwoonde. Altıntop legde het scheidingsproces uit en verduidelijkte ook de geruchten over die periode: "Ze verliet haar kinderen en vertrok".

in 1996 Rafet El Roman Nadat ze met haar aan de trouwtafel hadden gezeten, gingen ze in 2003 uit elkaar. Tugba Altintop 2 op TV 8 schermen onlangs. De pagina werd de agenda van de sociale media met de opvallende uitspraken die hij deed in de live-uitzending van het programma. Twee dochters, Su Elnur en Şevval Su, werden geboren uit het huwelijk van Altıntop met Rafet El Roman. De beroemde naam raakte aan zijn ervaringen tijdens het echtscheidingsproces.

Tugba Altintop, Rafet El Roman en hun dochters

"WE WETEN NIET WAT WE MORGEN GEBEUREN"

Gouden Bal, "De wereld is drie dagen oud; gisteren, vandaag en morgen. Dit geldt voor iedereen. We leefden gisteren, het is niet duidelijk wat er morgen zal gebeuren, ik ben hier vandaag" gebruikte de zinnen.

Rafet El Roman en Tugba Altintop

GERELATEERD NIEUWSRafet El Roman werd aangeklaagd! Hij moest 20 duizend euro betalen

van de servers van het programma, "Rafet El Roman, met wie u in 1996 trouwde, nam uw dochters Su en Şevval mee naar Duitsland toen ze uit elkaar gingen. We kunnen je niet zien schreeuwen en huilen op het vliegveld in 2003: 'Haal me niet weg van mijn dochters'. Je bent de voogdij kwijt" Altıntop reageerde als volgt op zijn opmerking:

"Ik heb de voogdij gegeven om te kunnen scheiden omdat we op dat moment een echtscheidingsprobleem hadden. Pijn en wonden... Alles ging voorbij. Ik heb mijn dochters ongeveer vier jaar niet gezien. Het is noodzakelijk om naar de knoppen van rozen te kijken die we op allemaal hebben gekiemd. Wie niet leeft, weet het niet."

Tugba Altintop

Aan de andere kant sprak Altıntop ook over wat zijn kinderen denken over dit proces en eindigde zijn toespraak met de volgende woorden:

"Als deze onaangenaamheid aanhoudt, is de psychologie natuurlijk kapot. In dat proces, 'Mam, waarom heb je ons verlaten?' ze zeiden. Ik zei: 'Ik vertrouw op de Turkse gerechtigheid, mijn dochter. Ik zou me alleen voelen in Duitsland. Ze begrijpen me nu heel goed. Ze zeggen: 'Mam, ja je hebt gelijk'. Ze spraken ook onderling met hun vaders. Als ik, de meisjes en Rafet als gezin samenkomen, praten we alleen over goede dingen. Het is nu zo lang geleden dat ik alleen maar lach. We kijken naar het werk dat gedaan moet worden en de doelen van onze meisjes. Gewoon een beetje slap.”