Heeft de geboortevolgorde invloed op de persoonlijkheid? Hoe beïnvloedt de geboortevolgorde de persoonlijkheid?

Alle kinderen die in het gezin worden geboren, zijn kostbaar voor een ouder. Maar de karakters die veranderden volgens hun geboortevolgorde werden een kwestie van nieuwsgierigheid. Met het onderzoek kwam naar voren dat de kenmerken van het eerste, middelste en laatste kind veranderen met de geboorte. Deskundigen, die uitlegden dat de belangrijkste redenen waarom de geboortevolgorde de persoonlijkheid beïnvloedt, de familie- en omgevingsfactoren zijn, antwoordden. Heeft de geboortevolgorde invloed op de persoonlijkheid? Hoe beïnvloedt de geboortevolgorde de persoonlijkheid?

We zijn allemaal geboren uit één moeder en vader. Hoewel de genetische codes van de ouders naar het kind worden overgedragen, hebben alle kinderen verschillende persoonlijkheden. Het bleek dat deze situatie veranderde naargelang de geboortevolgorde van de kinderen. Volgens onderzoek naar de gezinsstructuur heeft de geboortevolgorde van kinderen bepaalde karaktereigenschappen. De theorie van de geboortevolgorde werd voor het eerst besproken in de late jaren 1920 door Alfred Adler, een vriend van Sigmund Freud. Echter, voortzetting van Adler's onderzoek, deskundigen bewezen dat de volgorde van geboorte in het gezin iemands persoonlijkheid beïnvloedt. Hoewel deze situatie gestalte krijgt naar gelang van de gezinsuitbreiding, zijn ook opleiding en gezinsstructuur effectieve factoren.

karakterverandering volgens geboortevolgorde van het kind

De geboortevolgorde van een ouder moet gelijk zijn, open voor communicatie en ondersteunend voor hun zelfvertrouwen, zodat de karakters van hun kind anders zijn. Met het besef dat niet alle kinderen hetzelfde zijn, moeten ze onderwijs en ondersteuning geven in overeenstemming met hun capaciteiten en neigingen.

karakterverandering volgens geboortevolgorde van het kind

EERSTE GEBOREN KIND

Het oudste kind, gedefinieerd als de eerste oogpijn in het gezin, staat gewoonlijk vanaf de geboorte in het middelpunt van de belangstelling. Experts, die stelden dat er nog geen broer of zus is, maken gebruik van alle mogelijkheden. voordelen. Tegelijkertijd worden de eerste kinderen, die samenvallen met de onervaren periode van hun ouders, tijdens de opvoeding geconfronteerd met de negativiteit van deze onervarenheid. Daarom worden ze opgevoed op de manier waarop een moeder en vader de meest perfecte willen zijn. Om deze reden kunnen eerstgeboren kinderen zowel leiders zijn als individuen die het meest afhankelijk zijn van het gezin. Als eerste kind dat de twee uitersten zag, is in groepsstudies bewezen dat ze verantwoordelijk, conservatief en machtsindex zijn. Het is gebleken dat, met de verplichtingen die ze voelen tegenover hun jongere broers en zussen, het verlangen en de interesse om een ​​gezin te stichten over het algemeen intens is. Bewustzijn van opgroeien als ze zien dat ouders hun aandacht delen met hun broers en zussen. vestigt zich. Daarom is er een neiging om vader of moeder te worden in persoonlijkheidskenmerken, zoals hun ouders die afgoden zijn.

karakterverandering volgens geboortevolgorde van het kind

MIDDELSTE KIND

Het is bewezen dat het middelste kind vaak concurreert met het ouderkind dat hun idool is. Ze kunnen gedrag vertonen dat erop gericht is een hogere broer of zus te overtreffen. De persoonlijkheidskenmerken van tweede kinderen, die competitief en diplomatiek blijken te zijn, bevatten soms persoonlijkheidsdoelen die niet geschikt zijn voor hun leeftijd. Middelbare kinderen, die bekend staan ​​als ambitieus, ontwikkelen zich snel. Een van de persoonlijkheidskenmerken van het middelste kind is dat hij naast zijn egoïsme het vermogen krijgt om problemen op te lossen. Middelste kinderen, die rationeler en realistischer handelen, worden beschermd en gebruikt door zowel hun ouders als oudere broers en zussen, zodat ze zich veiliger voelen. Met zijn foutgevoelige structuur en ervaringsvermogen werd zijn neiging om lessen te leren als hoog beoordeeld.

karakterverandering volgens geboortevolgorde van het kind

HET KLEINE KIND

Volgens onderzoek is het jongste kind het type personage dat altijd de hoogste aandacht heeft voor zowel hun ouders als de rest van het gezin. Deze constante aandacht voor het jongste kind roept het probleem van egocentrisme op. Ouders zijn over het algemeen toleranter ten opzichte van het jongste kind. Het jongste kind, van wie is aangetoond dat het minder verantwoordelijk, veeleisender en meer afhankelijk is, is meestal een bron van vreugde voor het gezin. Als resultaat van de onderzoeken is gebleken dat ze onafhankelijker zijn en meer gesteld zijn op hun vrijheid. In de omgang met oudere broers en zussen hebben ze een constant gevoel van superioriteit en vernedering. snelste SportSpelers, de beste muzikanten of de meest getalenteerde acteurs zijn meestal de jongste kinderen in het gezin. Bovendien, hoewel bekend is dat ze erg sociaal, onverantwoordelijk en frivool zijn, is het meest opvallende kenmerk van de persoonlijkheidsstructuur bij de jongste kinderen de staat van extreme gezelligheid.

karakterverandering volgens geboortevolgorde van het kind

EEN KIND

Kinderen die het onderscheid hebben het enige kind in het gezin te zijn, ongeacht de geboortevolgorde, hebben over het algemeen gemeenschappelijke kenmerken met het jongste kind. Op een gegeven moment is het kenmerk dat hen onderscheidt van het jongste kind dat ze egocentrischer zijn in het schoolleven en gebrek aan communicatie in het sociale leven, omdat ze niemand anders kennen dan zichzelf. Het enige kind, dat verwacht dat zijn/haar acties worden goedgekeurd en gewaardeerd, kan in zijn toekomstige leven psychische problemen krijgen. Het is een van de feiten dat het enige kind zonder broers en zussen een meer ontwikkelde verbeeldingskracht heeft dan andere kinderen. Het enige kind concurreert met de ouder van hetzelfde geslacht omdat er niemand is om mee te concurreren. Kinderen die door het gezin in de watten worden gelegd, willen in hun buitenleven in het middelpunt staan ​​van dezelfde aandacht en zorg. Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat het perfectionisten en menselijke modellen zijn die doen wat ze in hun hoofd hebben.