Er werden ballonnen boven het puin gehangen voor kinderen die het leven lieten bij de aardbeving in Hatay!

Ogün Abi Child in Hatay, een van de provincies die zijn getroffen door de aardbeving in Kahramanmaraş, Verenigingsleden, een evenement dat ieders aandacht vraagt ​​voor kinderen die zijn omgekomen bij aardbevingen. begonnen.

epicentrum Kahramanmara'sdegene die... 7.7 En 7.6aardbevingEen van de zwaarst getroffen provincies in Hatay het gebeurde. Terwijl de zoek- en reddingspogingen langzaam ten einde liepen, begonnen bouwmachines te werken in de meeste verwoeste gebouwen. Adana'van Antiochiëkomt naar Ogun broer Kind Vereniging haar leden begonnen een werk dat ieders aandacht trok.

Hatay

GERELATEERD NIEUWSHet kleine meisje dat op de schouder van de soldaat sliep, deed harten pijn: die schouder waarop je je hoofd legt, is de staat!

"IK VERLIES HIER VEEL VAN MIJN ENGELEN"

De leden van de vereniging, die de wrakken van de omgekomen kinderen hebben geïdentificeerd, hebben deze wrakken gekleurd ballonze hingen. Oprichter van de vereniging Ogun verbreekt Okur

voor dit werk zijn ze begonnen "Ik ben hier veel van mijn engelen kwijtgeraakt. We hangen ballonnen op in naam van de kinderen die hier het leven lieten. Elke ballon stelt hier een kind voor." gebruikte de zinnen.

"...WIJ PROBEREN DE HERINNERINGEN VAN DE KINDEREN TE CREËREN"

Okur zei dat ze deze ballonnen overal in Hatay proberen af ​​te leveren, "We proberen de herinnering aan de omgekomen kinderen levend te houden. Ik wou dat we deze ballonnen aan kinderhanden konden geven. Helaas zijn we onze kinderen kwijtgeraakt. Dit was een kleuterschool en er woonden te veel kinderen in het gebouw. We zijn van plan deze ballonnen overal op te hangen waar we elkaar aanraken en waar kinderen wonen. hij voegde toe.

Ogun Brother Child Vereniging

Okur verklaarde dat ze deelnamen aan de zoek- en reddingspogingen in Adana en Hatay in de eerste week van de grote aardbeving en gebruikte de volgende uitdrukkingen terwijl hij de pijn beschreef die ze ervoeren: “Toen ik het levenloze lichaam van elk kind kreeg, brak er een stuk van mij. Ik moet in deze paar dagen wel 20 jaar ouder zijn geworden. Er is geen manier om deze pijn te beschrijven. Het is onmogelijk om de pijn van hun ouders te meten. Iedereen doet alsof het normaal is, maar de pijn wordt elke dag erger. Kinderspeelgoed en pantoffels komen uit het puin. Deze pijn is met niets te beschrijven."

Ogun Brother Child Vereniging

GERELATEERD NIEUWS

Een oproep om hulp van Doğukan Manço voor slachtoffers van de aardbeving: "Hier zijn deze kinderen..."

GERELATEERD NIEUWS

De supporters van de Big 4 kwamen samen voor aardbevingsslachtoffers! "... Ik zou het niet geloven als ik het in mijn dromen zou zien"

GERELATEERD NIEUWS

Türkan Şoray, de meester van Yeşilçam, kwam in actie voor de slachtoffers van de aardbeving!