Die toespraak van de moeder van Eren Bülbül, Ayşe Bülbül, was hartverscheurend! Miljoenen huilden op je verjaardag

NURSENA AKBABA / YASEMIN.COM SPECIAAL

Eren Bülbül, die op 11 augustus 2017 in de buurt van het Vazelon-klooster in het district Köprüyani in Trabzon Maçka door PKK-terroristen werd vermoord, heeft de harten van heel Turkije in brand gestoken. Bülbül, wiens kleine lichaam op 15-jarige leeftijd de grond raakte, liet een betraande moeder en 12 broers en zussen achter. Terwijl hij hout op zijn rug droeg, deelde hij "Iemand zegt niet dat Eren blij is je te hebben" op zijn Facebook-account. Eren, die wordt herinnerd met zijn foto, heeft een wond in de harten van heel Turkije in zijn korte leven in armoede. het gebeurde. Eren, vernoemd naar het jeugdcentrum, de school, de moskee, de bibliotheek en de tunnel in Trabzon, is vernoemd naar veel baby's. De "zwarte rubbers" die tranen in de ogen brengen terwijl ze worden weggegeven, bevinden zich in het Living Shoe Museum in de wijk Gerede in Bolu. is te zien. TRT-coproductie "Intersection; Ik ben zo blij dat je hier bent, Eren" werd op 1 januari 2022 uitgebracht in 350 bioscopen in Turkije en in 8 landen en bekeken door miljoenen mensen. De productie, die ratingrecords brak sinds de eerste week dat deze in Turkije werd vertoond, ontmoette het publiek op TRT-schermen met Eren's verjaardag onlangs. De toespraken van de moeder Ayşe Bülbül, die diepbedroefd was door de pijn van haar baby, in het Katarsis X-TRA-programma, na de productie die iedereen aan het huilen maakte, werden opnieuw uitgebracht op de schermen.

Ayşe Bulbul
"WE WAS 5 JAAR MET EEN BACK LOAD"

De woorden van Ayşe Bülbül, moeder van Eren, tijdens het programma deden ons hart breken. Hier zijn de zinnen die iedereen aan het huilen maakten:

“Sinds de dag dat Eren werd geboren, zag ik dat medeleven in zijn ogen. Ik heb deze kinderen opgevoed, maar het was moeilijk. Ik kan me de jeugd van mijn kinderen niet herinneren. Twee kinderen en drie kinderen kwamen samen en ik wist niet voor wie ik moest zorgen of wat ik moest doen. Eren was een zenuwachtig kind. Hij had een last op zijn rug toen hij in het leven werd gegooid. De kinderen spanden zich in hun eentje in, verzamelden takjes en zeiden dat mijn moeder een kom soep moest koken. Hij was 5 jaar oud met het gewicht op zijn rug. Je zou Eren niet het kind noemen in deze afwezigheid. Als hij werkte en 5 10 lira verdiende, kocht hij een brood met zijn vrienden en kwam thuis. Hij zei altijd dat de vrienden van mijn moeder zouden glimlachen. Eren was zo'n kind."

Als Eren Bülbül nu had geleefd, zou hij op 21-jarige leeftijd een jonge jongeman zijn geweest...