Wat is een schizoïde persoonlijkheidsstoornis? Wat zijn de oorzaken van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis?

Schizoïde persoonlijkheidsstoornis is een van de zeldzame soorten psychische stoornissen. schizoïde persoonlijkheidsstoornis; Het is een karakterstoornis waarin situaties voorkomen zoals onverschilligheid voor menselijke relaties, tijd alleen doorbrengen, introversie en eentonig gedrag. Dus wat zijn de oorzaken van schizoïde persoonlijkheidsstoornis, hoe wordt het gediagnosticeerd en behandeld? Alle details zijn hier.

Schizoïde persoonlijkheidsstoornis komt vooral voor in de overgangsperiode naar volwassenheid en in sommige gevallen in de kindertijd. Mensen met deze stoornis hebben meer kans op problemen in omgevingen zoals school, werk en sociale omgeving. Personen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis kunnen problemen hebben in hun bilaterale relaties en kunnen worstelen met eenzaamheid.

Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis;

• Ze zijn beperkt in emotionele uitingen.
• Ze zijn koud en in zichzelf gekeerd naar hun omgeving.
• Ze zijn zwak in sociale relaties.
• Ze leiden een eentonig leven.
• Ze leven in hun eigen fantasiewereld.
• Ze reageren niet op kritiek of lof voor hen.
• Ze geven de voorkeur aan acties en activiteiten die alleen worden gedaan in plaats van activiteiten met meerdere mensen.

WAT ZIJN DE OORZAKEN VAN SCHIZOÏDE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS?

Studies hebben aangetoond dat de exacte oorzaken van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis niet bekend kunnen zijn. Er wordt echter gesuggereerd dat sommige aandoeningen een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis. het koste. Die situaties kunnen als volgt worden samengevat.

• Genetische aanleg: De aanwezigheid van ouders met persoonlijkheidsstoornissen in het gezin van de persoon kan ertoe leiden dat het individu deze neiging ontwikkelt.
• Omgevingsfactoren: Factoren zoals emotionele zwakte, beperking en een koude gezinsomgeving die het individu in zijn jeugd heeft ervaren, kunnen ook een schizoïde persoonlijkheidsstoornis veroorzaken.
• Sociale Miscommunicatie: Opgroeien in een niet-sociaal gezin tijdens de kindertijd is ook effectief bij de ontwikkeling van deze karakterstoornis.
• Persoonlijke karaktertrekken: De voorkeur van het individu om dit gedrag te vertonen en een dergelijk leven te leiden, kan ook een belangrijke factor zijn bij het ontstaan ​​van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis.

HOE WORDT EEN SCHIZOÏDE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS GEDIAGNOSEERD?

Het wordt gediagnosticeerd door klinische observatie door experts in het veld. Er zijn enkele criteria die worden gebruikt bij de diagnose. Deze,

• Aandachtig en grondig luisteren naar symptomen
• Luisteren naar de geschiedenis van de patiënt
• Het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek
• Op zoek naar symptomen die worden vermeld in de handleiding 'Diagnostic and Statistics of Mental Disorders' (DSM-5), uitgegeven door de American Psychiatric Association

HOE WORDT SHIZOÏDE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS BEHANDELD?

De persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis denkt niet dat er een stoornis in hemzelf is en zoekt daarom geen behandeling. Meestal merkt de familie of omgeving van de patiënt dit op en begint de behandeling op hun verzoek. Een lang behandelingsproces kan nodig zijn nadat het juiste plan voor de patiënt is gemaakt. Benaderingen die worden gebruikt bij de behandeling van deze persoonlijkheidsstoornis zijn onder meer:

• Individuele Psychotherapie: Het helpt de persoon om zichzelf, zijn gevoelens en gedrag tijdens de therapie beter te begrijpen.
• Groepstherapie: Deze therapiemethode draagt ​​bij aan de empathie van de persoon, de ontwikkeling van sociale vaardigheden en het vermogen om collectieve actie te ondernemen.
• medicatie: Er is geen directe medicamenteuze behandeling om schizoïde persoonlijkheidsstoornis aan te pakken en te behandelen, maar Als er symptomen zijn zoals depressie en angst die hiermee gepaard gaan, medicijnen om ze te behandelen beschikbaar.

Als schizoïde persoonlijkheidsstoornis vroeg wordt gediagnosticeerd, kunnen de risico's en ernst ervan worden verminderd.