Ze leert vrouwen al 37 jaar "hun hoop te verwerken"! Een erfenis die in stand wordt gehouden, zodat deze niet wordt vergeten

Yıldız Kum, die het tapijtweven van haar moeder leerde, slaagt erin een bijna onvergetelijke erfenis levend te houden. Door te zeggen dat ze haar hart aan het beroep wijdde, opende Kum de deuren van een geheel nieuwe wereld voor honderden vrouwen en herinnerde hen aan hun talenten. Kum zet zijn carrière voort met de opwinding van de eerste dag en zorgt ook voor de voortzetting van een van de oude kunsten van Anatolië.

Openbaar onderwijscentrum van Muş meestertrainer binnen 4 kinderen zijn moeder sterren zand, over 37 jaar door honderden mensen op te leiden wevenisme Hij probeert zijn kunst levend te houden. Hurriyet-districtHij woonde in en leerde tapijten en vloerkleden van zijn moeder weven. 55 De jarige Kum verbeterde zichzelf door thuis op de weefgetouwen te weven. Vervolgens van het Openbaar Onderwijscentrum Certificaat Master Instructeur Alan Kum deed zijn best om het weven, dat door de ontwikkeling van de technologie in de vergetelheid zou raken, over te dragen aan toekomstige generaties. binnen het centrum

1986Kum, die begon te werken als meesterinstructeur in, trainde honderden mensen in cursussen die al 37 jaar open waren en leidde vele meesters op. Kum, die al jaren verschillende motieven op vloerkleden borduurt, houdt zijn kunst levend en draagt ​​met het inkomen dat hij verdient bij aan het levensonderhoud van zijn gezin.

Al 37 jaar leert ze vrouwen hun hoop te verwerken

"IK BEN IEMAND DIE VAN DIT BEROEP HOUDT"

Jaarlijks, AA Hij vertelde de verslaggever dat hij het weven van vloerkleden van zijn moeder had geleerd en dat hij ook een opleiding had gevolgd bij het Openbaar Onderwijscentrum. Kum zei dat weven een van de mooiste kunsten is en zei:

‘Mijn moeder had thuis een tapijtweefgetouw. We hebben het als souvenir bij het Muş Museum afgeleverd. Weven is een cultuur, erfenisDat is zo en ik wil ermee doorgaan. Ik heb veel studenten opgeleid. Ik wil niet dat dit beroep, waar ik van houd, vergeten wordt. Ik wil dat dit beroep overleeft. Mijn dochters weten dit een beetje. "Ik wil dat minstens één van mijn dochters dit beroep uitoefent."

sterren zand

Kum legt uit dat het weven van tapijten en vloerkleden als therapie is. "Voorheen werden we ondersteund via İŞKUR. We hadden toen meer leerlingen. Degenen die de cursus bijwoonden, kregen een vergoeding en konden zo hun gezin onderhouden. Tapijtweven is een leuk vak. Ik wil niet dat dit beroep vergeten wordt en ik blijf dit werk koppig doen. Ik ben iemand die gepassioneerd is door dit vak. We binden al 37 jaar steken, we willen deze kunst levend houden. We hebben honderden studenten opgeleid en deze studenten houden van hun werk. Er zijn vrienden die in hun eigen huis kleine kraampjes opzetten en dit als hobby doen. "We proberen een beroep aan het licht te brengen dat op het punt staat vergeten te worden." hij zei.

Een erfenis die in stand wordt gehouden, zodat deze niet wordt vergeten

Süreyya Alaslan Verklaart dat hij twee jaar geleden de cursus tapijt- en vloerkleedweven heeft gevolgd, "Ik heb het vak geleerd dankzij de Yıldız-leraar. Ik heb nu een Master Instructor Certificaat ontvangen. Ik ben zo gelukkig. Ik heb een niveau bereikt waarop ik mijn bedrijf kan starten. Ik ben nu een meesterinstructeur. "Ik zal proberen dit beroep en deze kunst levend te houden." gezegd.

tapijt weven

GERELATEERD NIEUWS

De vrouw die geïnteresseerd is in aardewerk opende een atelier met steun van KOSGEB!