Steve Jobs: op dichter Dylan Thomas

Ga niet zachtjes in die goede nacht,
Ouderdom zou aan het einde van de dag moeten branden en ijlen;
Woede, woede tegen het sterven van het licht.

Hoewel wijze mannen aan hun einde weten dat donker juist is,
Omdat hun woorden geen bliksem hadden gevorkt
Ga niet zachtjes in die goede nacht.

Goede mannen, de laatste golf voorbij, huilend hoe slim
Hun zwakke daden hebben misschien gedanst in een groene baai,
Woede, woede tegen het sterven van het licht.

Wilde mannen die tijdens de vlucht de zon vingen en zongen,
En leer, te laat, ze bedroegen het onderweg,
Ga niet zachtjes in die goede nacht.

Ernstige mannen, bijna dood, die zien met verblindend zicht
Blinde ogen kunnen als meteoren gloeien en homo zijn,
Woede, woede tegen het sterven van het licht.

En jij, mijn vader, daar op de trieste hoogte,
Vloek, zegen, ik nu met je felle tranen, bid ik.
Ga niet zachtjes in die goede nacht.
Woede, woede tegen het sterven van het licht.