De gids voor de drie basisprincipes van belichting in fotografie

Een ding waar je veel over zult horen als je de wereld van fotografie betreedt, is Exposure. Dus, wat is blootstelling precies? Ah, ik ben blij dat je het vraagt!

Belichting is de hoeveelheid licht die wordt opgevangen door de beeldsensor van een camera. Als er te veel licht op de sensor valt, is het beeld vervaagd of te helder. Als er daarentegen niet genoeg licht op de sensor valt, wordt het beeld onderbelicht of te donker.

De meeste camera's hebben een ingebouwde lichtmeter die automatisch de juiste belichting bepaalt, maar als je het weet drie basisprincipes van belichting en hoe u ze kunt gebruiken, u kunt uw camera op handmatig instellen, schurken gaan gebruiken en een aantal zeer groovy krijgen resultaten.

Laten we deze drie aspecten van blootstelling eens bekijken:

• Opening - De grootte van de lensopening, gemeten in f / stops. Diafragma bepaalt de scherptediepte, het gebied dat in beeld scherp is. Diafragma kan worden gebruikt om de aandacht te vestigen op een deel van de foto (zoals de boot in de zonnebril op de foto hieronder
  ) door de voorgrond en achtergrond te vervagen met een grote diafragmaopening. Een ding om te onthouden is dat de f / stop-nummers kleiner zijn voor grotere openingen en de nummers groter zijn voor kleinere diafragma-openingen, d.w.z. f / 1.4 is een grote opening en f / 22 is klein. Een beetje verwarrend weet ik ...
• Sluitertijd - De hoeveelheid tijd dat de sensor wordt blootgesteld aan het licht, gemeten in fracties van een seconde. Sluitertijd kan worden gebruikt om een ​​onderwerp te bevriezen met een hoge snelheid van 1/250 of sneller of het kan worden gebruikt om beweging te vertragen met een lage snelheid zoals 1/4. U kunt ook de sluitertijd aanpassen om beelden vast te leggen in scenario's met weinig licht IE: de tijd dat de camerasensor wordt blootgesteld aan het beeld / licht verlengen. In deze situatie heb je meestal een statief nodig, zodat je je foto niet onscherp maakt.
• ISO - De lichtgevoeligheid van de beeldsensor. Het kleinere aantal (zoals 100) wordt als laag beschouwd en is niet erg gevoelig, en een getal als 1600 is hoog en is erg gevoelig voor licht. Hoe hoger de ISO-snelheid, hoe sneller de camera licht opvangt, maar het voegt ook toe lawaai naar de foto. Meestal moet u de ISO op de laagste instelling houden als er voldoende licht om u heen is om de gewenste opname te maken. Soms is de enige manier om een ​​foto te maken echter het verhogen van de ISO. Een luidruchtige opname is beter dan helemaal geen opname.

Een paar voorbeelden:

	1/750 sec bij f / 5.6, ISO 100 Uitleg: 1/750 sec - Mijn neef bewoog rond, dus ik moest hem op zijn plaats invriezen. f / 5.6 - Ik wilde dat alleen het ondiepe gedeelte van de zonnebril scherp zou zijn en de achtergrond en zijn neus wazig zouden zijn om niet af te leiden. ISO 100 - het was een zonnige dag, dus er was veel licht en het was niet nodig om de ISO op te krikken.
	1/4 sec bij f / 16, ISO 100 Uitleg: 1/4 sec - een lange sluitertijd gaf de stream een ​​zacht effect. f / 16 - Met het kleine diafragma was de scherptediepte groter, dus alles was scherp. ISO 100 - Ik had de camera op een statief zodat hij niet zou bewegen en ik de ISO kon verlagen om ruis buiten beeld te houden.

Dus met deze drie belichtingscomponenten kun je ze op allerlei manieren combineren om je innerlijke Ansel Adams naar boven te halen. Als de resultaten van de combinatie je bevallen, wie zegt dan dat dit niet de juiste belichting is? Dat is wat ik zo leuk vind aan fotografie. Het is aan jou!

Dit artikel lijkt misschien veel om op te nemen, maar de beste manier om dit te leren, is door je camera te pakken en eropuit te gaan om foto's te maken. VEEL foto's. Kijk dan wat er gebeurt.

Over de auteur:
Hoewel de gebruikelijke ontmoetingsplaats voor het delen van zijn fotografie is www.brickmonkey.comvind je brickmonkey ook af en toe een groovyContributor hier @ groovyPost.com voor tips en trucs voor fotografie.