İclal Aydın, die zijn neven verloor bij de aardbeving in Izmir, was diepbedroefd!

Acteur en schrijver İclal Aydın verloor de tweeling Sayra en Çınar Alpgündüz van zijn neef Tülin tijdens de aardbeving in Izmir. İclal Aydın was ontroerd door zijn aandeel op de verjaardag van zijn dood.

De acteur plaatste een hartverscheurend bericht op zijn sociale media-account op de eerste verjaardag van de dood van zijn neven. Een foto van de tweeling delen Iclal Aydin, gebruikte de volgende uitdrukkingen: "Vandaag is het 30 oktober. Vorig jaar vanmorgen, toen ik deze regels aan het schrijven was, werden mijn neefjes Sayra en Çınar wakker uit hun laatste wereldslaap en kusten hun moeder voordat ze naar hun werk ging. Sayra zei alsof ze in haar hart was geboren: "Mam, laat me je nog een keer kussen". 's Avonds zou hun moeder elkaar ontmoeten na Tülins werk en koptelefoons kopen. Çınar wilde de headset die ze drie dagen geleden voor de komst van haar broer had gekocht niet gebruiken, dus had ze hem niet uit de verpakking gehaald. Hun moeder ging werken. De kinderen bleven thuis. Çınar nam een ​​foto van de duif die ze aan het voeren was vanuit het keukenraam en gooide die naar haar tante.

"Izmir schudde 's middags 16 seconden. Mijn neef, die van zijn werkplek werd gegooid toen de aardbeving begon, liet zijn auto achter in het afgesloten verkeer om zijn kinderen te bereiken en rende kilometers ver. We wachtten vol hoop op Sayra en Çınar, die zich onder het ingestorte flatgebouw bevonden. Maar dat deed het niet. Tulin kon na die run maandenlang niet lopen."

"Van het wrak nar's oortelefoons in een ongeopende verpakking, een puzzelpakket genaamd Cennet Bahçesi en een paar dagen geleden de grote geheugenkaart van zijn computer, waarop hij duizenden foto's en video's opslaat en in een beschermd hoesje stopt. uitvoer. Onze heer, goedhartige en knappe zoon liet onderweg een cadeautje achter voor zijn vader en moeder Alican. De herinnering aan hun 15-jarige avonturen over de hele wereld. Kent u de naam op die puzzeldoos, de naam van de Hof van Eden waar onze kinderen nu slapen? Op de dag dat we ze zouden gaan sturen, kwam er een duif het huis binnen en hield Tülin lang in de gaten. Tante Ayşe, hun grootmoeder, begreep dat ze Çınar was en dat ze was gekomen om afscheid te nemen van haar familie."

"DE NAMEN LEVEN IN DE BIBLIOTHEEK, BOS EN WATERPOTEN"

"Het is een jaar geweest. Tülin stelde altijd de vraag: 'Ze zijn weg, als ik bleef, moet het toch iets betekenen?' Hij streefde ernaar om de betekenis te vergroten. Bibliotheken, klaslokalen, bossen, fonteinen, waterputten en boeken zijn nu de namen van onze kinderen. Ze groeien mee met het Twin of Goodness project. Terwijl ik mijn laatste boek aan het schrijven was, stuurden we onze kinderen weg. Ik was aan hen toegewijd. Ik zei: tegen Sayra en Çınar, en tegen alle ouders en kinderen wiens relaties onafgemaakt waren... Nu geloof ik met heel mijn hart dat wanneer de reis van ons tastbare bestaan ​​op aarde voorbij is, degene die gaat, eigenlijk nergens heen gaat. Zolang zijn geliefde leeft, blijft ieders plaats in de nieuwe dag. Ik herdenk de 117 levens die we met genade hebben verloren."

HOEK NIEUWSWANNEER IK HET NEEMT, WAREN HUN TRANEN VLOED!

De aardbeving met een kracht van 6,6 die vrijdag plaatsvond in Izmir werd intens gevoeld in Seferihisar, evenals in het stadscentrum en de omliggende districten. De tweelingkinderen Çınar en Sayra, die werden geboren met een in-vitrofertilisatiebehandeling nadat hun ouders vijf jaar lang naar een kind hadden verlangd, stierven samen in het Rıza Bey-appartement, dat tijdens de aardbeving werd verwoest. Tranen stroomden over de tweeling, die tijdens een thuisstudie bij een aardbeving werd betrapt en droevig nieuws ontving.

Actrice İclal Aydın plaatste een hartverscheurend bericht op haar sociale media-account voor de overleden tweeling Sayra en Çınar van haar neef Tülin Alpgündüz. Aydın gebruikte de volgende uitdrukkingen in zijn bericht: "Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, hoe ik moet schrijven. Hun moeder, Tülin, is mijn nichtje, met wie we in onze jeugd spelletjes speelden en tijdens onze drukke zomervakanties als een schaap sliepen. Zaterdagmiddag kwam het nieuws dat 'ze de stemmen van kinderen hoorden, ze leefden' van mijn broer. De werelden werden de onze. Toen begon een hoopvol en vreugdevol wachten. De nacht komt, de uren gaan voorbij. De hele familie vraagt ​​het elkaar. Nog nieuws?"

"EEN MOMENT ZONDER CONSOLE OP DE WERELD"

"Later... Je weet het volgende. Acceptatie in stilte. Met wie ik heb gesproken sinds de eerste minuut van de aardbeving, wat er nu is gebeurd, is als een wazige droom. We waren erg hoopvol. Mijn familie, onze vrienden, onze buren, mensen die we nog nooit hebben ontmoet, het hele land. We hebben samen gebeden, we hebben samen gehuild. We hoopten samen. Ik weet dat onze baby's in de hemel zijn. Dit is een moment waarop er geen troost in de wereld is. Mijn God, geef geduld aan degenen die genade hebben met degenen die hun leven hebben verloren samen met onze kinderen tijdens de aardbeving in Izmir."