De familie Kılıçaslan vertelde over die iftar: Ze waren als een van de familie

De familie Kılıçaslan, waar president Recep Tayyip Erdoğan en zijn vrouw Emine Erdoğan te gast waren aan de iftar-tafel in Ümraniye, Istanbul, beleefde groot geluk.

gevestigd in Sabah nieuwsvolgens; Minister Recep Tayyip Erdogan De familie Kılıçaslan van vijf, die was ontvangen door zijn vrouw Emine Erdoğan en zijn vrouw Emine Erdoğan aan de iftar-tafel in Ümraniye, Istanbul, ervoer groot geluk en opwinding.

President Erdoğan en zijn vrouw Emine Erdoğan, die praatten met de dochters van het echtpaar Neslihan-Ersin Kılıçaslan, Serra, Kübra en Yüsra, en geschenken gaven, werden de agenda van de sociale media met hun warme relatie met de familie.

Emine Erdoğan sprak haar dank uit aan de familie Kılıçaslan in de post die ze op haar Twitter-account deelde, "Vandaag waren we te gast bij het snelle diner van de familie Kılıçarslan in Istanbul. We praatten met de mooie meisjes van het huis, Serra, Kübra en Yüsra. Schoolprestaties zijn lovenswaardig. Bedankt voor hun oprechte gastvrijheid. Mogen de zegeningen van de Ramadan niet ontbreken op uw tafels..." de uitdrukkingen gebruikt.

"WE VOELEN ALSOF ONZE FAMILIE ANDERS IS GEKOMEN"

Ersin Kılıçaslan, een medewerker van een particuliere rederij, vertelde SABAH over zijn gevoelens en ervaringen na het vastenmaaltijd. Hij vervolgde zijn woorden door te zeggen dat hij opnieuw begreep waarom de kinderen president Erdoğan oprecht 'Tayyip Dede' noemden. heeft:

“Het was geen gewone bureaucratische maaltijd. Er was geen afstand tussen ons. Het was alsof onze ouderen en familieleden waren gekomen. Ze behandelen je als een van de familie. Mijn dochters waren in het begin erg verlegen. Het oprechte gedrag van onze president en zijn vrouw stelde hen gerust. Ze spraken over het schoolleven en de prestaties van mijn dochters. Toen onze president hoorde dat mijn overleden vader ook een IETT-medewerker was, vertelde hij ons het verhaal van zijn vertrek en zijn ervaringen. Hun gesprekken waren erg plezierig. Toen ze hoorden dat mijn grootmoeder heel veel van haar hield, gingen ze naar haar toe. Mijn grootmoeder gaf ze handgemaakt kersensap, dat ze zelf maakte. Toen we ons huis verlieten, riepen de kinderen in de buurt 'Tayyip Dede' op de schouders van hun vader. Hij sprak alle kinderen een voor een hartelijk toe, gaf ze cadeaus. Ik begreep weer waarom de kinderen hem 'Dede Tayyip' noemden."