Eeuwenoude recepten werden besproken in Esenler

Het programma "Turkse keuken met honderdjarige recepten", georganiseerd in samenwerking met de gemeente Esenler en het provinciale directoraat Cultuur en Toerisme van Istanbul, onthulde de rijke culinaire cultuur van ons land.

De gemeente Esenler en het provinciale directoraat Cultuur en Toerisme van Istanbul, dat gelijktijdig in binnen- en buitenland wordt gevierd. "Turkse keukenweek" gastheer van het programma "Turkse keuken met honderdjarige recepten". dr. Het programma in de bibliotheek van Kadir Topbaş Culture and Art Center werd gemodereerd door M. Emre Yapraklı nam het over. Provinciaal Cultuur- en Toerismedirecteur van Istanbul, Dr. Coşkun Yılmaz en onderzoekschef Vedat Başaran, die hebben bijgedragen aan de onthulling van Ottomaanse gerechten, waren aanwezig. In het programma, terwijl de gerechten uit de Turkse keuken werden geïntroduceerd, werden de deelnemers voorzien van versnaperingen.

WIJ HEBBEN EEN NATUURLIJKE KEUKENCULTUUR!

Provinciaal Cultuur- en Toerismedirecteur van Istanbul, Dr. Coşkun Yılmaz, die de aandacht vestigt op onze verbinding met ons verleden,

We hebben een natuurlijke culinaire cultuur. Ik kom uit de Zwarte Zee, uit Ordu. Ik herinner me het koken van mijn moeder. Die gerechten hebben een geur, een ziel, een smaak. De keuken is niet alleen eten. Er is halal en haram. Werk komt voort uit voeding, het heeft gezondheid. Er is een etiquette om te gaan zitten om te eten, er is een etiquette om op te staan. Eten heeft zijn etiquette. De hoeveelheid voedsel heeft zijn etiquette. Er is etiquette in het vasthouden van een lepel. Kortom, een enorme geografie en een brede cultuur. We kunnen niet eten zeggen en keuken zeggen" hij zei.

WE KUNNEN ONZE MAALTIJDEN NIET AAN DE WERELD UITLEGGEN

Basaran vervolgde zijn woorden als volgt: “We zijn een natie die zijn eigen geografie opzij heeft geschoven. We leven graag zelf, maar vertellen de wereld niet graag. Deze zijn in internationale organisaties altijd als een probleem ervaren, maar dit is niet de bedoeling. Als we tegenwoordig naar de menu's van Kanuni en Abdülhamid kijken, zien we dat de helft van de maaltijden die voor buitenlandse gasten worden bereid, uit Turkse gerechten bestaat.

Ze bestaan ​​niet allemaal uit Turkse gerechten. Er is een gevoel van 'laten we ze gelukkig maken', maar het evenement nam een ​​andere richting. Toen we in de jaren 90 met dit bedrijf begonnen, was ik iemand die uit Engeland kwam, aan de Royal Academy studeerde en een master in culinaire wetenschappen had. Ik kwam naar ons land. Toen ik daar woonde, zag ik dat de eenvoudigste smaak van ons land van hogere kwaliteit was dan de duurste smaak daar. Met andere woorden, wanneer je naar verschillende delen van de wereld gaat, realiseer je je hoeveel geluk we hebben als natie, in wat een kostbaar land we leven en hoe belangrijke waarden je hebt.