Wanneer moet psychologische hulp worden ingeroepen na een aardbeving? Aandacht voor degenen die voor hulp naar het aardbevingsgebied gingen

Na de aardbeving die in Kahramanmaraş plaatsvond en zware verwoestingen aanrichtte, raakten veel mensen lichamelijk en psychisch gewond. In dit proces werd psychologische ondersteuning voor slachtoffers van aardbevingen een kwestie van nieuwsgierigheid. Dus, wanneer moet psychologische ondersteuning worden genomen na een aardbeving?

Na de verwoestende aardbeving van 7,7 en 7,6 magnitude die Turkije heeft meegemaakt, hebben veel mensen het verlies van hun familieleden geleden. De aardbeving, die de ramp van de eeuw wordt genoemd, heeft diepe sporen nagelaten in het geheugen van veel mensen, van kinderen tot volwassenen. Deze sporen, die op bepaalde punten van de hersenen voorkomen, onthullen psychische aandoeningen bij mensen. Psychische aandoeningen die het leven van het individu op verschillende manieren beïnvloeden, waren een punt van nieuwsgierigheid voor mensen die een natuurramp (aardbeving) hebben meegemaakt. Deskundigen hebben gewaarschuwd voor wanneer psychologische hulp nodig is na ernstig lichamelijk en geestelijk letsel.

Wanneer moet psychologische ondersteuning worden verkregen bij een aardbeving?

KIJK-LUISTEREN-VERBINDEN' TECHNIEK

Volgens de uitleg van klinisch psycholoog Ayhan Altaş is een van de psychologische ondersteuningen de methode 'Kijk - Luister - Verbind'. Ayhan Altaş, die stelde dat het individu in dit proces moet worden geholpen om zich op zijn gemak te voelen, zei dat de gevoelens en emoties van de slachtoffers van de aardbeving dat zijn gedachten mogen worden geuit en dat hij niet gedwongen moet worden als hij niets wil zeggen. verteld. Altaş legde uit dat ademhalingsoefeningen moeten worden gedaan om de persoon te ontspannen en zei dat we de persoon op dit moment alleen kunnen vasthouden.

VERBAND MET DE AARDBEVING

Altaş, die zich richt op het aangaan van banden met overlevenden van aardbevingen, “Slachtoffers van aardbevingen weten misschien niet met wie ze contact moeten opnemen of welke hulp ze kunnen krijgen. In dit geval zou het moeten fungeren als een brug tussen slachtoffers van aardbevingen en hulp. Er wordt getracht hen informatie te geven over het incident en hun veiligheid. Er kunnen inspanningen worden geleverd om gezinnen bij elkaar te houden en om slachtoffers van aardbevingen in staat te stellen met hun dierbaren te communiceren. Andere overlevenden van aardbevingen in een vergelijkbare situatie kunnen bij elkaar worden gebracht." gezegd.

Hoe u zich kunt verbinden met overlevenden van aardbevingen

AANDACHT VOOR WIE GAAT HELPEN!

Aan het einde van zijn zinnen zei psycholoog Ayhan Altaş, die advies gaf aan de mensen die gingen helpen in het aardbevingsgebied, over hoe ze zich moesten gedragen in het licht van de beelden waarvan ze getuige waren:

“Mensen die daarheen gaan om te helpen, moeten niet uit heldhaftigheid of medelijden gaan. Mensen met trauma's die verband houden met de ramp of andere gebeurtenissen zullen meer worden geraakt door wat ze zien, dus het wordt niet aanbevolen voor degenen die dit gevaar met zich meebrengen om naar het rampgebied te gaan. Hulpverleners dienen ook voor hun eigen veiligheid en gezondheid te zorgen. Wanneer ze zich onder stress voelen, kunnen ze ook hun toevlucht nemen tot methoden zoals ademhalingsoefeningen en het creëren van een veilige ruimte in de geest. Factoren zoals het ontbreken van een specifiek werkuur, het ontbreken van een taakomschrijving en intense werkomstandigheden kunnen de helper uitputten. Helpers in dergelijke situaties moeten onthouden hoe ze hun problemen in het verleden hebben opgelost, tijd moet besteden aan hun behoeften, dat niet alle problemen van mensen onder zijn verantwoordelijkheid vallen. moet onthouden. In contact blijven met vrienden en geliefden, indien mogelijk, leidt hen af ​​van stress, angst en angst."